viernes, 29 de mayo de 2020

Buscando nuevos horizontes.




   Con los "Hama Beads" se pueden hacer tantas cosas que no dejamos de preparar nuevos productos. 

   La última novedad es un atrapasueños que salió muy lucido y ya está creando tendencia.




   Esta tarea no tiene mucho más misterio que la paciencia. En la plantilla hay que ir colocando las perlitas siguiendo el patrón para formar los círculos y las plumitas del atrasueños. 



  
   Hay que ir dejando sitios sin "beads" porque en este caso lo más interesante es que queden ventanitas para que los sueños las atraviesen y, conforme dice la leyenda, sean filtrados por el atrapasueños. 


   Finalmente unimos todas las partes con un hilo algo resistente e intentando que los nudos también luzcan.


   Ya solo falta colocar el atrapasueños cerca del cabecero de la cama para que nuestros malos sueños se queden en eso y no se hagan realidad.




   ¿Qué os parece? 


   A ver si os animáis a hacer uno porque son decorativos y protectores.



Samuel.


domingo, 24 de mayo de 2020

Buenos días de celuloide. EL REGALO (C) de Jacob Frey.



   Un perro sin pata llega a una familia de un niño aparentemente normal. El niño rechaza al perro porque le falta una pata. El perro empieza a jugar y gana la atención del niño consiguiendo que se empiece a relacionar con él. 
   Después vemos que cuando el niño se levanta a él también le falta una pierna. En la parte final el niño y el perro salen a jugar juntos, mostrándose con más naturalidad. 



   El mensaje es la inclusión social. Quiero decir con esto que el niño acepta al perro como a él le aceptan los demás. Con este regalo la madre quiere decir al niño que se acepte a si mismo.



Raúl R. D.


viernes, 22 de mayo de 2020

Las posibilidades inmensas de las calabazas.


   Paula fue aceptando las propuestas de los compañeros y de Ledo hasta crear un nuevo modelo de calabaza decorativa.



   Bastante trabajo y mucho ensayo-error recolectando flores, secándolas, prensándolas, pegándolas y lacándolas; pero mereció la pena porque el resultado es una calabaza-lienzo muy original y primaveral.





martes, 19 de mayo de 2020

Tarde de cine


En estos días una de las opciones para ocupar los ratos es el cine y la televisión.


Este miércoles tras una votación muy apretada y dejando otras buenas candidatas como "Gran Torino" y "La Prueba", vimos la película "Perdida".



Os podemos decir, que en un principio no nos hizo mucha gracia...y de estar la sala completa...finalmente nos quedamos 5 0 6 a verla entera. Pero esta película tiene un "giro" totalmente inesperado que hace que quieras seguir viendo hasta el final...

No queremos haceros "spoiler" pero entre todos decíamos a modo de broma..."Perdida...está muuy perdida".




domingo, 17 de mayo de 2020

Feliz Día das Letras Galegas


   A edición do Día das Letras Galegas deste peculiar ano 2020 está adicada a un galeguista tamén moi especial. El foi a un escritor, un poeta, un ensaísta, un lingüista e sobre todo un reformista da gramática galega do século pasado. 


   As Letras Galegas 2020 homenaxean a Ricardo Carballo Calero ou máis ben, a "Carvalho Calero" como el gostaba de asinar empregando a grafía portuguesa.

   Por ser Carballo Calero un home controvertido que defendía a irmandade do galego co portugués e estar considerado un dos pais do reintegracionismo pódeselle homenaxear de mil e unha maneiras. E nós é o que vimos de facer durante estes días.



   O galego é unha língua viva, complexa e con grandes variacións por iso incluso as súas gramática e lingüística teñen correntes diversas. 
   Carballo Calero foi un pioneiro dunha delas que pretende distanciarse do castelán e acercarse ao portugués e con esa idea construíu toda a súa obra.
   Foi un home máis centrado en literatura técnica pero que non deixou de lado o teatro, a poesía e a novela. Parece moi recomendable que a academia galega homenaxee a autores destas características para dalos a coñecer a poñer en valor a súa obra.

   Gracias aos terapeutas aproximámonos á súa vida e obra de diferentes formas e aquí vos deixamos algúns materiales que consideramos útiles e amenos para este fin.



   Son moi interesantes estas cancións con poemas musicalizados do homenaxeado...





   ... e algúns fragmentos da súa obra e dos seus pensamentos.




   Por último, quedan aquí as nosas creacións artísticas en honor a Ricardo Carballo Calero, a súa figura e a súa obra.
   Son os nosos pequenos homenaxes desde o respeto e a modestia.





Feliz 17 de Maio do 2020!

Feliz Día das Letras Galegas!



Sonia, Paula, Nuria, Martín e un gran elenco de colaboradores.



viernes, 15 de mayo de 2020

Buenos días de celuloide. El pez y yo de Babak Habibifar.


   Un ciego hace su café por la mañana. Tiene de compañero de piso a un pez. Pero, mientras prepara el café, va a buscar algo a un mueble donde se encuentra su compañero el pez y lo tira al suelo sin querer.



   Con la pecera rota en el suelo, el hombre se desespera por encontrarlo. Sin embargo, es el pez quien lo encuentra a él.

   Por fin juntos otra vez. Amor a los animales, como nuestras mascotas nos quieren a nosotros.

   Al llenar el suelo de agua para que no se ahogue el pez, no le importa empaparse, con tal de encontrar a su compañero.

   Lo más importante es estar juntos.




Sonia Rodríguez.



lunes, 11 de mayo de 2020

"Buenos Días" con celuloide. Episodio 1: La fuerza de una decisión.


   Estamos intentando explorar nuevas fronteras para los "Buenos Días". Por eso con Marta vamos trabajando un poquito sobre diferentes cortos que nos pueden parecer de interés.



   Hemos empezado con un corto sobre "La fuerza de una decisión".


   Reflexiones:


- No se debe obsesionar nadie con ninguna actividad, tarea, pensamiento, actitud ... menos así cuando se pone la vida de uno mismo en juego.



- Cuando a la protagonista del corto se le cayó un mechón de pelo (se le soltó): yo opino que fue un mecanismo (metafóricamente hablando) de defensa, como si su organismo supiese que le estaba poniendo al límite y sería una señal de alarma (¡Ojo!).



- La mujer "vivía" sola, por y para la calceta. Aislada de todo el mundo y ajena a éste.



- Cuando empezó a tejer su propio pelo estaba tan acostumbrada a hacer "su deber" que no reflexionó sobre que repercusión podría tener aquello: ni para su salud, integridad, ...



- Me pareció la idea muy creativa, significativo todo y que lástima que no sepamos de diseño gráfico pues podríamos disfrutar más de estos cortos.



- La mujer era arrastrada por su obsesión ya que una obsesión no es sana, cuando más dejarse arrastrar por una ... llega al límite de la locura. Perdió la razón.



- Hay que saber diferenciar un pasatiempo, una afición a llevar las cosas al límite y convertirlas en obsesión enfermiza. 



- Somos seres sociables y la tejedora vivía completamente aislada de la sociedad.


- Llega a tal punto de la obsesión que ya no disfruta de su actividad, se convierte en su tortura, adictiva.





Paula López y Samuel.





jueves, 7 de mayo de 2020

Así nos ven. Un toque de vida real hecho serie.




   La primera parte del enigma de la votación en el Ciclo de Series queda resuelto.

   Una de las series que salió elegida fue la obra de Ava DuVernay "Así nos ven", basada en el acontecimiento real de "Los cinco de Central Park" que revolucionó la sociedad de New York a finales de los años 80.



   Ya hemos visto el primer capítulo y nos impactó mucho. Estamos muy expectantes porque tiene un argumento muy intenso.

   Seguiremos informando.




martes, 5 de mayo de 2020

Entrenando la mente

 Muchas veces las cosas que hacemos nos gustan, aprendemos y entretenemos con  la hora de pintar, leer y bailar.



A mi la actividad de los jueves no es la que más me gusta...porque aunque as veces es divertida en ocasiones es muy difícil.

Estos últimos jueves hemos combinado la actividad de pensar con nuestro gusto por las habilidades para pintar, pero aún  así tuvimos que mantener la atención durante todo el rato para  no equivocarnos...

Pues la actividad que hicimos fue unir con números  una figura para que la gente adivine.




La de pintar fue  que según  los números que había en el dibujo tenemos que pintar con un color determinado.


Aquí  os dejamos algunas imágenes de los trabajos de esos días...ya nos diréis que os parecen...






Giovanna

domingo, 3 de mayo de 2020

Aí ven o Maio.

 
Tradición, Coplas e Obras de Arte.


"O MAIO

Aí ven o maio
de frores cuberto ...
Puxéronse á porta
cantándome os nenos;
i os puchos furados
pra min estendendo,
pedíronme crocas
dos meus castiñeiros.

(...)
Eu sonvos o probe
do pobo gallego:
para min non hai maio
pra min sempre é inverno!

(...)
Cantádeme un maio
sin bruxas nin demos;
un maio sin segas,
usuras nin preitos,
sin quintas, nin portas,
nin foros, nin cregos."

Manuel Curros Enríquez, Aires da miña terra.



   "Os MAIOS" son unha festa popular de orixe ancestral na que se despide o inverno e se celebra a primavera completamente florida e colorida.

   Na cidade de Ourense é particularmente tradicional celebrar durante do 3 de Maio a Festa dos Maios con esculturas floráis e coplas de espíritu satírico.


"Tres cousas hai en Ourense, que non as hai en España, O Santo Cristo, a Ponte e as Burgas fervendo auga".
Maio Homenaxe, sobre 1960, Alameda - Ourense.

Primeira copla das Maios consevada.
1917, Santa Cruz de Arrabaldo - Ourense.

 Homenaxe á fonte da Praza do Ferro. Maio Artístico.
Sobre 1950. Rúa do Progreso - Ourense.

Maios tradicionáis.
Sobre 1960. Alameda - Ourense.

Día dos Maios. Maios Tradicionáis.
1983. Alameda - Ourense.

   Este 2020, aínda que non se poida saír á rúa a celebrar, os Maios non van deixar de aparecer por tódolos medios posibles para manter esta tradición tan ourensá e divertida.

   Rematamos cunhas cantas representacións de "Maios Confinados" durante este 3 de Maio, para non deixar esmorecer esta fermosa tradición.






  
  
  
  




¡Qué viva O Maio!



Sonia, Paula e Martin.